te laat

Ik zou allang in bed moeten liggen, maar het huis is nog 1 grote puinhoop en morgen komen de pakkers voor het laatst. Dan moet alles echt mee in de container. Het is dus onze laatste nacht in dit huis. De mannen liggen boven in mijn bed (hun bedden zijn al ingepakt) en ik probeer in een vlaag van verstandsverbijstering nog een paar kleurplaten uit de draaien voor de mannen voor de komende dagen (printer wordt morgen ingepakt).

- ondertussen print ik Oggy and the cockroaches -

Het is een race tegen de klok gebleken, de pakkers waren sneller dan gepland (jazeker, en dat in de tropen)en elke avond nadat de mannetjes er eindelijk in liggen zit ik nog tot in de kleine uurtjes van de nacht kamer voor kamer de boel uit te zoeken.

Vorige week hebben we - in wat again verdacht veel lijkt op een vlaag van verstandsverbijstering - gordijnen besteld bij een winkel met prachtige stoffen en de gordijnenwallah heeft eea in 2 dagen beloofd af te leveren. Nou weet ik heus wel dat 2 dagen nooit echt twee dagen is, maar je gaat er toch mee in zee. Alles leek in orde totdat bleek dat ik te weinig materiaal heb besteld (aan advies doen ze in de winkel helaas niet) waardoor het - reeds zeer irreëel - tweedagen schema natuurlijk helemaal in de war werd geschopt. Inmiddels is 2 dagen al twee dagen voorbij en ik heb moeten dreigen met hel en verdoemenis om de gordijnen (althans een deel ervan) hier morgen om 12 uur af te laten leveren.

Ja ja mensen, je moet er wel wat voor over hebben, zo'n verhuizing. (excuse me terwijl wat pokemon platen uitdraai), want dat is nog niet alles!

Voor ze bisnis had ik al weken geleden een extra voorraad ritsen besteld. Deze zouden eerst uiterlijk de 30ste klaar zijn. Maar ook dat 2-dagen schema is een fictieve gebleken want heden 10 oktober zijn de ritsen nog steeds niet af. Dit alles ondanks de zeer trouwe inspanningen van mijn goede vriend Deepan die mijn liason in deze is. Dus morgenochtend vroeg snelt mijn chauffeur Marshall zich naar Deepan's huis om de ritsen (althans een deel daarvan) op te halen zodat ze toch met de container mee kunnen.

- Tom & Jerry -

Ik moet er bij de verhuizers ook echt bovenop zitten, als ik me even omdraai tonen ze opeens eigen initiatief en loopt de boel natuurlijk helemaal in de soep. Terwijl ik Rosy ondertussen probeer te helpen aan een nieuwe baan loopt het arme kind sinds woensdag verdwaasd door het huis op en neer alsof het nu pas tot haar doordringt dat we echt weg gaan. Overdag krijgt ze niets uit haar handen en 's avonds reist ze de hele stad door om intervieuws te houden. Mijn haar ziet eruit alsof de duivel er met een haaknaald in aan de gang is geweest en mijn voeten zijn most definetely aan een treatment toe, maar ik ben de hele dag bezig de mannen ervan te overtuigen dat ook papa vindt dat half 11 te laat is om naar bed te gaan en dat het ingepakte speelgoed echt ingepakt moet blijven.

- karate, laatste -

Je moet het dus echt, echt heel graag willen, zo'n verhuizing.

Kortom, morgen wordt weer een monsterdag, zeker nu ik terwijl ik de kleurplaten aan het uitdraaien was - in wederom een vlaag van verstandsverbijstering, ik herken ze nu goed - zonodig moest bloggen waardoor ik mezelf van een extra halfuur slaap heb beroofd.

Maar het valt mee, boven nog een paar kamers, mijn horloge naar de horlogewallah, sariblouse ophalen, nog wat lintjes, gordijnen, fotolijsten, brillen ophalen en voedingsmiddelen (inclusief drank) uitrijden.

Maar morgenavond, ja morgenavond slaap ik lekker in het Marriott.