Toen we ons voorbereidden op onze verhuizing naar Bombay was een van de meest grappige dingen waar we over lazen de hiërarchie in het verkeer. Grappig, niet omdat we dat in Nederland niet kennen, maar omdat het soort voertuig waarin je je voortbeweegt de meest belangrijke variabel schijnt te zijn. Er zijn uiteraard stoplichten, en vaak staat er ook politie bij. De stoplichten worden ook niet helemaal genegeerd door de weggebruikers. Hoogstens anticipeert men op het groene licht, door wat eerder uit de startblokken te gaan (veel stoplichten hebben "aftellers").
Voor de rest is het helemaal afhankelijk van de grootte en de zwaarte van je voertuig of je voorrang mag nemen. De koe is de baas, dat zowiezo. Dan volgen de grote vrachtwagens, gevolgd door de grote bus, dan de kleine vrachtwagen, gevolgd door de kleine personen-bus. Dan wordt het wat ondoorzichtiger, maar ik denk dat het zo zit: dure personen-auto met stoere vent met chauffeur, dure auto met stoere vent zonder chauffeur (stuk minder stoer overigens vanwege het ontbreken van de chauffeur), goedkopere personenauto, taxi, miniauto met al helemaal niet meer zo stoere vent, miniauto met vrouw, brommers, rikjsa's, paard en wagen, fietsers, kruiers en als laatste de voetganger.
Voor voetgangers wordt niet gestopt. Period. Voor geen enkele voetganger, ongeacht je al dan niet duidelijke afkomst. Maar onlangs heb ik toch gemerkt dat er onder de voetgangers wel degelijk sprake is van enige hiërarchie.
Voor de enigzins weggestelde vrouw met kind op de arm, wordt een beetje gas terug genomen en als je eruit ziet als een armoedzaaier loop je het risico dat men juist een beetje bijgast, zeker als je op dat specifieke kruispunt een vreemde bent. Dat overkwam mij een paar weken geleden (nou niet ikzelf, ik probeer voor mijn eigen veiligheid zoveel mogelijk te lijken op de engizins welgestelde vrouw met kind op de arm).
We reden langs de Bandra Talao, een soort binnenwater. Daar vlak achter ligt het Bandra treinstation. Hierdoor zijn er altijd meer voetgangers op deze weg. Voor ons probeerde een dronken zwerver - nogal onvoorzichtig - de weg over te steken. Mijn chauffeur kon hem nog net ontwijken en de arme man werd vervolgens aangereden door brommer die vlak achter ons reed. De brommer reed gewoon door en de zwerver krabbelde weer naar de kant en verdween binnen twee seconden tussen de mensen. Het was bizar.
Je ziet, je kunt niet geheel argeloos deelnemen aan het verkeer. In dezelfde week was ik echter getuige van een nog idioter voorval. Ik reed naar het noorden van de stad om Max naar school te brengen. Vlakbij Juhu beach reed voor ons een brommer en daar schuin voor een riksja met een passagier (die overigens iets hoger op de ranglijst staat dan de riksja zonder passagier). Anyway, ik dwaal af, de passagier, een dame, had een bos bloemen bij zich. De riksja neemt een wat te scherpe bocht en de bos bloemen valt uit de riksja midden op de weg. De riksja stopt, de brommer remt acuut, wij remmen, iedereen achter ons remt. De man op de brommer stapt af, loopt naar de bos bloemen, raapt deze op en fatsoeneert deze een beetje. Hij loopt vervolgens naar de riksja (waarin de dame in kwestie nog steeds zat, ze deed in de tussentijd geen enkele poging om haar eigen bloemen te redden) en geeft de bloemen aan de dame.
Het verkeer kwam pas weer op gang nadat de man weer op zijn brommer zat.
huh?????
precies, zo zat ik ook.
Begrijpen doe ik het ook niet, maar we moeten de rangorde wel aanpassen:
1. koe;
2. bos bloemen;
3. grote vrachtwagen;
4. grote bus;
5. kleine vrachtwagen
6. kleine personen-bus;
7. dure personen-auto met stoere vent met chauffeur;
8. dure auto met stoere vent zonder chauffeur;
9. goedkopere personenauto;
10. taxi;
11. miniauto met al helemaal niet meer zo stoere vent;
12. miniauto met vrouw;
13. brommer;
14. riksja's (met passagiers zonder bloemen);
15. riksja (zonder passagiers);
16. paard en wagen;
17. fietser;
18. kruiers;
19. voetganger (type welgesteld met kind);
18. voetganger (type arme sloeber).
Monday 14 January, 2008
Saturday 5 January, 2008
Gesprek met Max over history
Max heeft op school geleerd over wat geschiedenis is en kan er leuk over vertellen. Vandaag in de auto hadden we dit gesprek.
Max: "Mama, weet je nog dat Maurits op zijn hoofd is gevallen en een hele grote bult op zijn hoofd had? Dat is al lang geleden he?"
Mama: "Nou ja, weet ik nog wel Max, maar het is niet zo lang geleden, het gebeurde vorige week."
Max: "vorige week is niet zo lang geleden, maar een klein beetje lang geleden. Maar niet zo lang als de dinosaur-history dat is pas echt lang geleden. De bult van Maurits is misschien wel lang geleden maar nog geen history.
Maar mama, weet je wat wel history is? Toen papa nog een baby was, dat is pas history! Dat is bijna zo lang geleden als de dinosaur-history! Alleen een klein klein beetje korter (op dit punt geef hij met zijn hand aan dat er iets van de history af moet).
Mama: "Nou zeg dat wel Max."
Max weer: "Maar weet je, mama, toen papa's papa nog een kleine baby was, nou dat is pas echt history! Dat is net zoveel history als de dinosaur-history. Dat is net zo lang geleden he?
Max: "Mama, weet je nog dat Maurits op zijn hoofd is gevallen en een hele grote bult op zijn hoofd had? Dat is al lang geleden he?"
Mama: "Nou ja, weet ik nog wel Max, maar het is niet zo lang geleden, het gebeurde vorige week."
Max: "vorige week is niet zo lang geleden, maar een klein beetje lang geleden. Maar niet zo lang als de dinosaur-history dat is pas echt lang geleden. De bult van Maurits is misschien wel lang geleden maar nog geen history.
Maar mama, weet je wat wel history is? Toen papa nog een baby was, dat is pas history! Dat is bijna zo lang geleden als de dinosaur-history! Alleen een klein klein beetje korter (op dit punt geef hij met zijn hand aan dat er iets van de history af moet).
Mama: "Nou zeg dat wel Max."
Max weer: "Maar weet je, mama, toen papa's papa nog een kleine baby was, nou dat is pas echt history! Dat is net zoveel history als de dinosaur-history. Dat is net zo lang geleden he?
Thursday 3 January, 2008
Page op (nu echt!!)
Ik geef het toe, ik ben inderdaad een oppervlakkig type. Mijn zus zal me wel weer beschuldigen van "eigen-pleepapier-eerst"-praktijken, maar ik moet dit met jullie delen.
De Page is nu echt op!
Bijna een jaar hebben we ermee gedaan. Onze eigen page wc-papier. De heerlijk zachte dubbele laag met de schattige blauwe hondjes erop. Maar dit is het laatste stukje, ongebruikt. Dag Page, dag lieve golden retriever.
Maar we treuren niet te lang, want nu hebben we YIDA! Geen idee waar YIDA vandaan komt maar ook YIDA is super zacht aan de billetjes. YIDA heeft maar één nadeel: het scheurt niet goed af. De perforaties laten te wensen over waardoor je niet altijd met één hand kan afscheuren. Soms moet je twee handen gebruiken voor YIDA en dat is wel eens ongerieflijk.
Maar YIDA mag zeker blijven. Het heeft namelijk nog een belangrijke "side-effect": De kartonnen rolletjes van YIDA zijn van uitstekende kwaliteit. Ze zijn stevig en dik en vormen een prima basis voor allerhande knutselwerkjes. We bewaren de rolletjes van YIDA dan ook om te knutselen!
Met de billendouche en YIDA zullen we Page wel snel vergeten.
Goede voornemens-lijstje
Ik houd van lijstjes. Ik maak ze ook vaak. Wat moet ik allemaal doen vandaag of deze week, wat moet er in huis nog allemaal gebeuren voordat het echt gezellig is (nooit af)en natuurlijk de boodschappenlijstjes. Ik heb tegenwoordig twee boodchappenlijstjes. De ene lijst, die moet ik zelf halen en de andere lijst kan ik laten brengen door de lokale Albert (aka: de toko verderop in de straat).
Een tijdje terug zag ik in een krantje de top 100 Mumbai lijst. Honderd dingen die je in Bombay absoluut niet moet missen. Er is ook een 100-plekken-die-je-in-India-moet-hebben-bezocht-lijst. De laatstgenoemde is zeer ambitieus. Om dat te regelen heb ik meer dan 3 jaar nodig. Op de eerste lijst scoor ik al aardig, al zeg ik het zelf.
De lijst is een combinatie van plaatsen die je moet hebben bezocht en dingen die je moet hebben gedaan. Het varieert van het eten van pani-puri (lokale snack, een absolute smaakexplosie in je mond, ben ik dol op), het kouwen op pan (mwa, niet zo), het bezoeken van de Gateway of India, sundaybrunch in het Marriott en op de lokale trein reizen (check, met dank aan Machteld.) Ongemerkt (zonder lijstje!) heb ik al zeker 30 a 40 procent van de lijst in the pocket. Nou weet ik heus wel dat het succes van je verblijf niet af te meten is aan een of andere lijst (bla bla bla), maar voor een lijstjes-freak is het wel kikken natuurlijk!
Nu staat het nieuwe jaar voor de deur, ons tweede jaar in Bombay heb ik me voorgenomen een lijstje te maken van alles wat ik volgend jaar rond deze tijd gedaan wil hebben. Er zullen doelstellingen op staan in de categorieen persoonlijk groei, profesionele vooruitgang en intellectuele en creatieve uitdagingen, ervaringen in familieverband, en inspanningen ten behoeve van mijn gezondheid (niet noodzakelijkerwijs in die volgorde).
Ik vrees dat mijn lijstje veel langer is dan mijn leven zal zijn, maar ik geef jullie de top 5:
5. Een goede modus zoeken voor mijn debiele momenten (cat. persoonlijke groei).
4. Tasjes business van de grond en rendabel (cat. professionele vooruitgang en creatieve uitdagingen).
3.Goed Hindi leren (wederom persoonlijke groei).
2. Proactiever de familie vrije tijd managen - inclusief uitjes en vakanties - (intellectuele uitdaging en ervaringen in familieverband).
en op 1.............
Verder afvallen, cholestorol onder controle, vroeger naar bed, meer water drinken (gezondheid).
Nu jullie mijn lijstje weten, wil ik graag die van jullie horen!
Een tijdje terug zag ik in een krantje de top 100 Mumbai lijst. Honderd dingen die je in Bombay absoluut niet moet missen. Er is ook een 100-plekken-die-je-in-India-moet-hebben-bezocht-lijst. De laatstgenoemde is zeer ambitieus. Om dat te regelen heb ik meer dan 3 jaar nodig. Op de eerste lijst scoor ik al aardig, al zeg ik het zelf.
De lijst is een combinatie van plaatsen die je moet hebben bezocht en dingen die je moet hebben gedaan. Het varieert van het eten van pani-puri (lokale snack, een absolute smaakexplosie in je mond, ben ik dol op), het kouwen op pan (mwa, niet zo), het bezoeken van de Gateway of India, sundaybrunch in het Marriott en op de lokale trein reizen (check, met dank aan Machteld.) Ongemerkt (zonder lijstje!) heb ik al zeker 30 a 40 procent van de lijst in the pocket. Nou weet ik heus wel dat het succes van je verblijf niet af te meten is aan een of andere lijst (bla bla bla), maar voor een lijstjes-freak is het wel kikken natuurlijk!
Nu staat het nieuwe jaar voor de deur, ons tweede jaar in Bombay heb ik me voorgenomen een lijstje te maken van alles wat ik volgend jaar rond deze tijd gedaan wil hebben. Er zullen doelstellingen op staan in de categorieen persoonlijk groei, profesionele vooruitgang en intellectuele en creatieve uitdagingen, ervaringen in familieverband, en inspanningen ten behoeve van mijn gezondheid (niet noodzakelijkerwijs in die volgorde).
Ik vrees dat mijn lijstje veel langer is dan mijn leven zal zijn, maar ik geef jullie de top 5:
5. Een goede modus zoeken voor mijn debiele momenten (cat. persoonlijke groei).
4. Tasjes business van de grond en rendabel (cat. professionele vooruitgang en creatieve uitdagingen).
3.Goed Hindi leren (wederom persoonlijke groei).
2. Proactiever de familie vrije tijd managen - inclusief uitjes en vakanties - (intellectuele uitdaging en ervaringen in familieverband).
en op 1.............
Verder afvallen, cholestorol onder controle, vroeger naar bed, meer water drinken (gezondheid).
Nu jullie mijn lijstje weten, wil ik graag die van jullie horen!
Tuesday 1 January, 2008
Gelukkig Nieuwjaar!!!!
Lieve familie en vrienden.
Ons eerste nieuwjaar in Bombay. Het klinkt spectaculairder dan het was, met Diwali was er een weeklang vuurwerk. Vannacht hadden we maar een klein beetje vuurwerk. De kinderen hebben er heerlijk doorheen geslapen. We hadden wat uitnodigingen voor nieuwjaarsfeesten, maar daar konden we moeilijk naartoe gaan omdat onze hulp de hele week vrij is, en we dan ook geen oppas hebben voor de mannen. Meenemen vonden we geen optie.
En eigenlijk gingen we nooit feesten met oud en nieuw. Zeker de afgelopen paar jaren vierden we dat lekker thuis. Tom en Dolores kwamen dan gezellig langs en om 12 uur stonden we op straat met de buren. De afgelopen jaren had ik de gewoonte om pom te maken. Pom is een surinaams gerecht waar veel tijd in gaat zitten. Iedereen heeft wel eens een broodje Pom gehad, maar het is eigenlijke een feestelijk gerecht en het maken daarvan is een geweldige therapeutische bezigheid. Dit jaar heb ik geen pom gemaakt. Pom-tajer, de belangrijkste ingredient, is hier niet te koop.
Vorig jaar hadden we op de Wilgenlei een heuse opzoomer-kerst-boom. Hij stond voor ons huis op de stoep. Met de hele straat hebben we die versierd en met oud en nieuw stonden we op de stoep met de buren vuurwerk af te steken. We hadden eerst gezellig samen gegeten bij de Kotey's en we wisten toen dat het voorlopig onze laatste oud-en-nieuw viering zou zijn op de Wilgenlei.
In het afgelopen jaar hebben we iedereen van tijd tot tijd gemist. De familie, onze vrienden, collega's en onze buren. We hebben niet kunnen bevroeden dat het gemis van de buurt het sterkst zou zijn op deze ene dag. Maar het was wel zo. Toen Maarten en ik een paar dagen terug bespraken wat we zouden gaan doen en ik hem vroeg wat hij het liefst zou willen wist ik daar eigenlijk het antwoord al op: even op en neer vliegen naar de Wilgenlei.
Thuis blijven kwam het dichtste bij wat wel wilden, en het was goed.
Lieve iedereen, we wensen jullie veel geluk, gezondheid, goed eten en drinken in goed gezelschap voor 2008!
Ons eerste nieuwjaar in Bombay. Het klinkt spectaculairder dan het was, met Diwali was er een weeklang vuurwerk. Vannacht hadden we maar een klein beetje vuurwerk. De kinderen hebben er heerlijk doorheen geslapen. We hadden wat uitnodigingen voor nieuwjaarsfeesten, maar daar konden we moeilijk naartoe gaan omdat onze hulp de hele week vrij is, en we dan ook geen oppas hebben voor de mannen. Meenemen vonden we geen optie.
En eigenlijk gingen we nooit feesten met oud en nieuw. Zeker de afgelopen paar jaren vierden we dat lekker thuis. Tom en Dolores kwamen dan gezellig langs en om 12 uur stonden we op straat met de buren. De afgelopen jaren had ik de gewoonte om pom te maken. Pom is een surinaams gerecht waar veel tijd in gaat zitten. Iedereen heeft wel eens een broodje Pom gehad, maar het is eigenlijke een feestelijk gerecht en het maken daarvan is een geweldige therapeutische bezigheid. Dit jaar heb ik geen pom gemaakt. Pom-tajer, de belangrijkste ingredient, is hier niet te koop.
Vorig jaar hadden we op de Wilgenlei een heuse opzoomer-kerst-boom. Hij stond voor ons huis op de stoep. Met de hele straat hebben we die versierd en met oud en nieuw stonden we op de stoep met de buren vuurwerk af te steken. We hadden eerst gezellig samen gegeten bij de Kotey's en we wisten toen dat het voorlopig onze laatste oud-en-nieuw viering zou zijn op de Wilgenlei.
In het afgelopen jaar hebben we iedereen van tijd tot tijd gemist. De familie, onze vrienden, collega's en onze buren. We hebben niet kunnen bevroeden dat het gemis van de buurt het sterkst zou zijn op deze ene dag. Maar het was wel zo. Toen Maarten en ik een paar dagen terug bespraken wat we zouden gaan doen en ik hem vroeg wat hij het liefst zou willen wist ik daar eigenlijk het antwoord al op: even op en neer vliegen naar de Wilgenlei.
Thuis blijven kwam het dichtste bij wat wel wilden, en het was goed.
Lieve iedereen, we wensen jullie veel geluk, gezondheid, goed eten en drinken in goed gezelschap voor 2008!
Subscribe to:
Posts (Atom)