Genieten kan ook van kleine dingen.Vanochtend heb ik (nadat ik de kindern naar school heb gebracht) wat booschappen gedaan. Eerst naar de supermarkt voor de droge dingen, dan naar Sante voor de kazen en worsten en vervolgens naar de markt voor groente en fruit (Met dit hele ritueel ben ik om 9 uur begonnen en ik was om 12 uur thuis).
Op de markt aangekomen bleek ik maar 20 rupees (en wat munten) in mijn portemonee te hebben. Nou is eten in Mumbai relatief goedkoop, maar voor 20 rupees kan je echt niet veel boodschappen doen(ongeveer 30 cent). Dus vroeg ik aan mijn chauffeur of hij mij een paar honderd rupees kon lenen, om te voorkomen dat ik eerst op zoek moet gaan naar een pinautomaat. Marshal kon niet meer dan 100 rupees kwijt.
Dus ging ik op stap met 110 rupees. Een beetje nerveus was ik wel, als dame op stand wilde ik niet al te armoedig overkomen. Ik deed natuurlijk wel vaker boodschappen op de markt, en ik had dan ook mijn eigen groentewallah, maar ik hoefde niet eerder op de kleintjes te letten. Maar terug wou ik ook niet, het boodschappen doen duurde me al veel te lang.
Het meest noodzakelijk waren de amerikaanse selderij en wat boontjes, als ik dat er tenminste voor kon krijgen, kon ik nog altijd doen alsof ik alleen daarvoor was gekomen. Dus ik vraag erom, ze weegt het een en ander af en het kost 25 rupees bij elkaar. We waren goed op weg. Dan toch nog een paar bananen erbij voor 20 rupees. Ik had nog 65 rupees over! Ik werd helemaal warm van binnen! Zou ik toch durven om mijn lijstje af te werken? Waarom niet, ik ben toch geen watje! Dus daar ging ik: nog wat kouseband (22 rupees), champignons (30 rupees)en een rode paprika (20 rupees). Ik was klaar en had zelfs nog 10 rupees over!
Waarom wordt ik daar nou zo blij van? Ik wist toch dat het goedkoop zou zijn? Als ik niet was uitgekomen had ik heus wel de groentewallah de volgende keer kunnen betalen. Daar doet ze nooit moeilijk over.Ik weet het niet en ga niet de moeite nemen om het te analyseren.
Ik weet zeker dat ik rest van de dag hiervan zal genieten, van zoiets kleins, heerlijk toch?
1 comment:
wat een weelde. en lekker? ik vind je bordjes erg leuk en leerzaam, maar ze zijn zo klein dat ik ze niet kan lezen. en mijn hindi is toch al wat gebrekkig... liefs dadi
Post a Comment