Van de twee jongens is Maurits altijd de "Bombay boy" geweest. Dat kunnen we hem ook niet kwalijk nemen aangezien het net 1 was toen we kwamen en inmiddels bijna vier jaar oud is. Hij houdt niet van kleren met lange mouwen, vindt kou niet prettig, eet het liefst Indaas eten (met als uber-lievelings butter paneer met chapatti), slaapt graag zonder deken, weigerde (tot voor kort) in alle talen dichte schoenen te dragen en lijkt niet te lijden onder de overbevolking in Mumbai. Bovendien begint hij elke zin met "Arey!!!" en eindigt hij met "yaar". Vrij vertaald: "Hé!!! .....joh/vriend".
Kortom een echte Mumbaikar dus.
Vandaag in de riksja onderweg naar huis kreeg ik het ultieme bewijs van de echte roots van deze jongen. In het overvolle Ganpatti-verkeer (met allerlei optochten e.a.) viel Mau in slaap. Gedurende vrijwel de gehele rit naar huis van zo'n 20 minuten heeft hij geslapen! Diep. Zeer diep.
Hiermee is mijns inziens afdoende aangetoond dan Maurits Anthony Kerbert geen Nederlander, nee niet eens een Curacaoenaar, maar een Mumbaikar is.
No comments:
Post a Comment