Max stelt de vraag

Het is 3 uur snachts. Ik kan niet slapen omdat ik tot half vier vanmiddag in mijn nest lag te meuren. Eigen schuld. Jetlag. Op het moment dat ik naar bed wil gaan hoor ik een geluid op de trap. Maurits, alweer wakker. Jetlag. Ach, daar kan die jongen ook niets aan doen dus ik haal hem naar beneden en we kijken samen TV. Best gezellg. Een half uur later hoor ik weer wat. Max, of het al ochtend is. Nee, nog niet, maar kom er gezellig bij zitten. Wij zijn ook wakker. Jetlag.

Op een gegeven moment zegt Max out of the blue:
" Mama, ik heb twee vragen. Mijn eerste vraag is "hoe ben ik gemaakt?" en mijn tweede vraag is "hoe ben ik mezelf geworden?"





Nou wist ik heus wel dat ik ooit de vraag zou krijgen, maar ik dacht dat ik er meer op voorbereid zou zijn. Niet om drie uur snachts terwijl ik gejetlagged op de bank lig. Maar als goede mama probeer ik toch zo goed mogelijk antwoord te geven op zijn 2 vragen. Ik kan hem natuurlijk niet afschepen met hetzlefde antwoord dat hij als vierjarige kreeg toen hij vroeg waar babies vandaan komen (van tussen mama's benen, schat). Hij was toen content en vroeg niet door. Maar meneertje is inmiddels 7....


Dus ik antwoord:
"Dat zijn twee hele belangrijke vragen Max!"

En Max zegt:
"Die moet ik dan de volgende keer aan de teacher vragen. Teachers zijn er om antwoord te geven op belangrijke vragen".

Mama:
En Mama's zijn er om antwoord te geven op al je vragen. Kijk max. Jij bent in mama's buik gemaakt. Eerst ben je heel klein, niet groter dan een zaadje, en je groeit en groeit en groeit totdat je zo groot bent dat je uit de buik mag komen.

Max:
" Maar mama, hoe ben ik dan in je buik gekomen? God heeft toch niet uit de hemel een zaadje naar je buik gegooid!

Mama:
" Nee, Mama's hebben altijd eieren in hun buik. Weet je nog dat we op Curacao naar de struisvogel boerderij zijn geweest? Die meneer vertelde toch dat er bevruchte en onbevruchte eieren zijn? Zo een ei dus, maar dan een stuk kleiner. Papa's hebben altijd zaadjes in hun piemel. Als een papa zaadje bij een eitje van mama komt wordt het samen een heel klein boontje en daar groeit dan een kindje uit."

Max"
" Oh, dus als papa's en mama's heel lang bij elkaar zijn gaan de zaadjes van papa naar de eieren van mama en dan worden die samen een boontje. Die groeit en groeit en groeit en wordt een baby en dan komt de baby uit de buik. Dan gaat hij verder met groeien en wordt 1, 2 en dan 7 jaar en dan 20 en dan 30 en dan 100 en dan gaat hij dood en dan begint hij weer opnieuw door weer een zaadje te worden?"

Mama:
" Ik vind dat je er een beetje snel doorheen gaat, maar ja zoiets. Is dat genoeg antwoord op je vraag?

Max knikt.

Mama:
" Het antwoord op je twee vraag is een beetje moeilijker. Je wordt jezelf door te zijn wie je bent. Jij bent Max en niet mama of papa of Maurits, doordat je een eigen hoofd hebt om te denken en een eigen hart om te voelen. Niemand heeft jouw hoofd of jouw hart. Daarom ben jij uniek, daarom ben jij Max. Begijp je dat?"

Max:
" Een beetje, maar het is wel een beetje een raar antwoord. Daar moet ik even over nadenken. Misschien moet ik toch aan de teacher vragen, die weet dat soort dingen beter".

Mama:
"J e mag het zeker aan de teacher vragen, maar beloof je me dat je het weer aan mij zult vragen als je erover na hebt gedacht? "

Max vond het goed en we hebben handshake of honour gedaan om de afspraak de bezegelen.

Het is nu tijd om te gaan slapen. Jetlag of geen jetlag.