Sunday 12 July, 2009

Drie telefoons

In de veel landen is het tegenwoordig vrij eenvoudig om een chip voor een mobiele telefoon te bemachtigen. Ideaal voor vakanties: je koopt een chip, voor weinig, en vervangt daarmee voor de duur van de vakantie je vaste chip. Het maakt de kosten van bellen en gebeld worden een stuk overzichtelijker.

Ik doe het tegenwoordig ook. Toen ik vorig jaar met Hana ik Jordanie was, was dat het eerste dat we deden: chips scoren en dat nummer doorgeven aan het thuisfront om de kosten van roaming te voorkomen. Toch zonde van het geld. En ik doe nog iets, ik koop een reisportomonee (een leuk souvenierprulletje typerend voor het land in kwestie), waarin ik na de vakantie het geld bewaar en de telefoonchip. Werkt perfect.

Toch moet ik constateren dat ik op dit moment in het bezit ben van diverse chips en drie mobiele telefoons. Hoe is dit zover gekomen?

Van mijn mobiele nummer in Nederland heb ik geen afscheid kunnen nemen. In het begin moest ik hem behouden omdat mijn Indiase nummer niet overal te gebruiken was, later kwam ik erachter dat ik hem heel goedkoop kon handhaven met een zeer betaalbare maandelijkse bundel. Nu ons verblijf in India geen jaren meer gaat duren heeft het geen zin meer om dit telefoonnummer weg te doen.

Ook voor Curacao heb ik al enkele jaren een chip, een prepaid. Ik gebruik de chip standaard in een oude telefoon. Aan het begin van elke vakantie hier (daar ben ik nu dus), moet ik de chip voor Naf 10,50 heractiveren en ik ben weer lokaal in de lucht. Het bemachtigen van een chip is nog eenvoudiger. Voor Naf 30,00 (ong 12 euro) krijg je een chip met Naf 20,00 beltegoed. No questions asked.

Hoe anders was het om in Mumbai aan een (prepaid!) telefoonnummer te komen! Zo moeilijk als het was om in de eerste maanden mijn weg te vinden in het labyrint dat Mumbai heet, zo moeilijk was het om een mobiele telefoonnummer te bemachtigen. Het duurde enkele dagen voordat het in de lucht was en voor het zover was moest ik een flinke stapel gegevens overleggen, van een kopie van mijn paspoort tot informatie over mijn vaders professie. Als toerist is het zo goed als onmogelijk om aan een telefoonnummer te komen!

Zoals met de meeste dingen die niet aan komen waaien, ben ik ook trots op mijn telefoonnummer. Hij werkt goed en het is nog een leuk nummer ook! Ik betaal altijd heel blij mijn rekeningen (dat komt natuurlijk ook omdat de bedragen over het algemeen heel overzichtelijk zijn) en klaag zelden over de provider. Ik kan me zo voorstellen dat ik grote moeite zal hebben om afstand te doen van mijn Indiase nummer als we hier straks weg zijn. Ik denk dat ik hem houd, daar heb ik tenslotte hard voor gewerkt.

Ik schaam me niet voor mijn drie telefoons: One because its my birthright, one because I put in the years and one because I worked hard to get it!

No comments: