Personal trainer

Ik had het gehad. Ik wilde de hele tijd wat aan mijn gewicht doen, maar het lukte niet. Ik kan allerlei smoesjes verzinnen: te druk, de kinderen, nog geen routine, juiste eten niet voorhanden, ik mag niet naar de sportschool, etc etc. Jullie zouden vol begrip zijn. Maar ik zou weten (en jullie ook) dat dit onzin is. Ik ben gewoon lui.

Zo, het is gezegd. Ik ben gewoon lui. Ik ben lui.
Lui lui lui.
Lui.

Ik houd niet van de sportschool (we hebben zelfs een sportzaal in het gebouw!!), ik vind het doodsaai, ik verveel me dood. En ja, ik houd van lekker eten (dat was vroeger echt anders, vraag mijn ouders maar), maar vooral van alle foute dingen, chips, frietjes, taartjes, chocola en nog meer taartjes. Sla is niet lekker. Bleekselderij is niet lekker. En 10 gram lekkere kaas verdelen over een heel bordje sla, slaat nergens op. Kan je het net zo goed laten. Water smaakt nergens naar. Kan ik niet de hele dag drinken, doodsaai. Groene thee komt mijn neus uit. Bovendien ga je van sporten zo zweten, bleh, jakkes. Weer douchen. Redenen genoeg om er niet aan te beginnen.

Maar ik groei dicht. Het leven hier heeft weinig ingebouwde beweging. Lopen doen we nauwelijks om ergens te komen, levensgevaarlijk. Fietsen ook niet. Mijn boodschappen kan ik niet zelf dragen, want dan voelt iedereen zich opgelaten (De meeste boodschappen doe ik niet eens zelf. Worden door de winkel tot in de keuken afgeleverd). Ik moet dus wel drastische maatregelen nemen als ik mijn gewicht onder controle wil houden. Ik heb geen keus.

Dus heb ik vanochtend de stoute sport-schoentjes aangetrokken en ben ik naar de sportschool gegaan. Wel grappig: die baas daar vroeg of ik lid was. "Ja" zei ik. "maar ik heb u hier nooit eerder gezien" zegtie. I rest my case. Ik vroeg hem voor mij een programma te maken om af te vallen en om te “tonen”. Die meneer (verder te noemen: Zaahid) liet er geen gras over groeien. Hij kan een programma voor me maken, maar dat moet hij eerst zien wat voor vlees hij in de kuip heeft (genoeg, zou ik zeggen). Dus moest ik op de weegschaal en heeft hij mijn vetpercentage gemeten. Ik zal jullie niet vervelend met onnodige details, laten we zeggen dat er wat af kan. Vervolgens werd ik aan een serie oefeningen onderworpen; lopen, fietsen, springen, gewichten, situps and more.

Aan het einde van de rit was Zaahid niet eens zo ontevreden. Hij bleef duidelijk: "Ma’am, your fat-percentage needs to come down. Write the number down as a reference. We need to work hard. I am prepared to work hard, you need to work hard too." Maar ik was very flexible and in a surprisingly good condition. Hij zag wel mogelijkheden. Het wordt geen beginnersprogramma omdat ik daar waarschijnlijk niets aan zal hebben. Hij gaf me gelijk het nummer van dietist waar die erg over te spreken is. It won’t hurt to make an appointment with him.

Dus heb ik nu een personal trainer, Zaahid.

Ik moet minimaal driemaal per week aan de bak. Daarnaast krijg ik ook nog huiswerk mee. Hij beloofde een persistant bug te zijn. Ik mag niet zomaar afbellen, en als ik niet op kom dagen heb ik een groot probleem.

Morgen is mijn eerste les, en ik schijt nu al in mijn broek. Maar het is voor een goed doel, dat houd ik maar voor ogen. Ik zal jullie ook op de hoogte blijven houden, maar verwacht aub geen before and after foto's!