Ik heb het vast vaker verteld, maar op gezette tijden en op bepaalde plaatsen kan ik hier Hollandse kaas krijgen. In speciale "expat" winkels is het steeds beter verkrijgbaar waardoor ik regelmatig kaas in huis kan halen. Ja, het is duurder dan thuis en ja, hij is echt niet meer zo vers, maar kaas is kaas en we missen het neit graag. Dus we klagen niet. We genieten.
Ook de jongens zijn gelukkig gezegend met goede smaak voor kaas. Dat moet je ook maar afwachten. Een keer per week, meestal op zondagochtend, maak ik voor de hele familie kaastosties.
Ik heb nu nog een plek ontdekt waar ze ook Gouda kaas hebben (spreekt uit: "gkoeda"). Hypercity, de naam zegt het al, is een hele grote supermarkt, met een zeer uitgebreide groente en fruit afdeling, wat houdbaren en ook televisies en slaapkamermeubels. Ze hebben nu een nieuwe aparte koele counter waar allerhande kazen achter liggen. Van stilton tot parmazaanse kaas. Het ligt er een beetje raar bij, maar kaas is kaas.
Ik dacht, kom ik haal vandaag hier mijn Dutch gkoeda. Moest even wachten want er stond niemand. Toen er iemand kwam, haalde hij een andere "person" om me te bedienen. Even verderop stond een schattig jongetje (17? 18?) fruit uit te pakken. Hij was de sigaar. Arme jongen, had vast nog nooit in zijn leven van Dutch gkoeda gehoord (http://nl.wikipedia.org/wiki/Goudse_kaas).
Hij stond eerst uitgebreid zijn handen te wassen (heel goed), deed vervolgens handschoenen aan en verzocht me aub aan te wijzen wat ik wilde hebben. In de vitrine lag nog bijna heel wiel. Er was slechts zo'n 20 graden uit. Dus ik (had echt geen haast en dit werd alleen maar leuker) wijs de Dutch gkoeda aan en vraag hem om een stuk van ongeveer 4 cm, nonverbaal ondersteund door duim en wijsvinger. De jongen pakt een enorm slagersmes en begint te zagen in de kaas dat mijn ogen er pijn van deden. Eerst probeerde hij er ook nog een net rechthoekig stukje uit te krijgen. Pas toen ik boven op de kaas met een mesje een streepje had gekerfd begreep hij dat hij naar het midden moest snijden. Ik kreeg een - redelijk vers wel - gekarteld kaasje mee. Dubbel verpakt in allerlei folie. Was best aandoenlijk.
Ik realiseerde me toen des te meer dat zoiets (voor ons) doodgewoons als een stukje Hollandse kaas voor die jongeman net zoeits vreemds moet zijn als voor mij voorheen "paneer" was. (Paneer is een soort cottage cheese dat veel in de vegetarische keuken wordt verwerkt, Maarten en Max vinden het niet (zo) lekker, Maurits en ik vinden het heerlijk).
Maar he, ik was weer blij met mijn stukje. Enigzins gehavend maar kaas is kaas.
No comments:
Post a Comment