Mijn bijdrage in het Antilliaans dagblad op vrijdag 25 februari 2011
Met stijgende verbazing volg ik al maanden de discussie rondom de geplande naamsverandering van het Peter Stuyvesant College. Ik ben een troste ex-leerling en ik vind dat de verkeerde dingen om de verkeerde redenen worden gedaan. Er is al veel gezegd over inspraak en pijnlijke verledens dus daar zal ik verder niet op ingaan. Mijn vraag aan iedereen is simpel.
Voor wie?
Ja, voor wie????
Ingrijpende beslissingen die zoveel stof doen opwaaien dat politici - die ongetwijfeld belangrijkere dingen te doen hebben (als ze geen benul hebben wat, wil ik wel een lijstje voor ze maken) - er maanden mee bezig zijn, zouden per definitie een groot maatschappelijk belang moeten dienen. Over welk belang gaat het hier precies? Wie is het die een slecht leven heeft omdat wij een school hebben dat Peter Stuyvesant College heet? Zijn het de leerlingen? De leraren? De ouders misschien? De omwonenden? Is het standbeeld in de schooltuin te groot? Of hebben de permanente bewoners van het Capriles kliniek geklaagd? Wie o wie is gebaat bij deze ingrijpende naamswijziging?
Ik heb het antwoord op deze vraag (nog) niet kunnen vinden.
Zolang de naam van een school alleen met trots wordt genoemd door de directe betrokkenen zie ik geen enkel argument om deze te veranderen. Dat het ons doet denken aan ons koloniaal verleden is een afgezaagde one-liner waar ik mij niet eens in ga verdiepen. Het verleden is wat het is. Wie we zijn in het leven bepalen we zelf, en kan onmogelijk negatief beinvloed worden door de naam van een school. Als dat wel het geval is, dan is dit the least of your problems en kan ik enkele sessies persoonlijke therapie van harte aanbevelen.
Ik heb drie jaar in Mumbai gewoond. Waar? Ja, Mumbai. De havenstad in India die vroeger Bombay heette. De naamsverandering van deze stad, die in 1997 is doorgevoerd , was het stokpaardje van een zeer nationalistisch lokale partij, die overigens nog steeds actief is. Op zich komt de naam Mumbai niet lucht vallen. Bepaalde gemeenschappen hebben de stad altijd Mumbai genoemd. De officiele naamswijziging heeft hier niets aan veranderd. Voor sommigen was het Mumbai en is het nog steeds Mumbai. Anderen hebben het altijd over Bombay gehad, en nu nog. Het was een politiek punt dat gemaakt moest worden dat met het volk weinig van doen had.
Maar het was niet genoeg. In de jaren die volgden hebben een hele hoop Britse namen van straten en instituten moeten wijken voor Indiase benamingen of verwijzingen naar Indiase kopstukken. Dit alles omdat het volk het nodig had om zich te identificeren met de stad. Het resutlaat?
Linking Road heet tegenwoordig Vitthalbhai Patel Marg. Crawford market ’s nieuwe naam is Mahatma Jyotirao Phule Market en het Prince of Wales Musuem heet nu Chhatrapati Shivaji Maharaj Vastu Sangrahalaya. Maar na 14 jaar kent nog niemand de nieuwe straatnamen, gaat iedereen nog steeds naar Crawford market voor de wekelijkse boodschapjes en wordt in de officiele documentatie van het museum gerept over het former Prince of Wales Museum.
Dus, ik vraag je weer, voor wie?
Monique Rhuggenaath,
Rotterdam
1 comment:
'Elgoli' is een park in Iran. Het betekent 'park van het volk'. Dat is zo omgedoopt sinds de revolutie, 32 jaar geleden, maar hetzelfde volk bezigt nog altijd 'Shahgoli', park van de koning.
Alle Karl-Marxen moesten na de val van de muur ook in allerijl worden verwijderd uit Oost-Berlijn. Maar in West is er nog wel eenKarl-Marzx-strasse. Zo gaan die dingen. Toch wil ook liever niet aan de Hitlerallee.
Mooi stukje.
Post a Comment