Ratten, garnalen en vogelpoep

Bezoek is leuk. Ze komen of alleen of met zijn tweeën. Ze blijven een paar dagen tot een paar weken. Ze relaxen of ze doen veel. In de ruim twee jaar die wij er nu op hebben zitten hebben veel mensen ons vereerd met een bezoek (sommigen zelfs twee keer!) en het is altijd even leuk. Bombay blijft zo moeilijk om uit te leggen dat de beste manier om het over te brengen toch blijft: kom zelf maar kijken, dan begrijp je het nog niet, maar dan heb je het in ieder geval met je eigen ogen gezien.

Tot nu toe kwam al ons bezoek uit Nederland. Ik heb steeds gehoopt op bezoek uit Curaçao, maar wist diep in mijn hart ook wel dat het zo ver weg is dat het voor de meeste van mijn familieleden een zeer ingewikkelde (en voor sommigen zelfs een gevaarlijke!) onderneming zou zijn.

And then there was Junice.. Junice heb ik tijdens een vakantie op Curaçao via een gemeenschappelijke vriendin leren kennen in de periode dat ik net een jaar op de hotelschool zat. Zij is ook from the island, maar we hadden elkaar tot dan toe nooit ontmoet. In de twintig jaar (slik) die daarna volgden hebben we altijd contact gehouden, ook al waren de tussenpozen soms groot. Dat ging wat mij betreft vanzelf omdat we elkaar altijd wel wisten te vinden zonder dat er ooit enige vorm van "waarom heb je zolang niets van je laten horen..... -issues" aan de orde waren.

Toen Junice mij begin dit jaar mailde dat ze serieus overwoog naar Bombay te komen hoopte ik heel erg dat het zou lukken. Niet alleen omdat het gezellig is om haar over de vloer te hebben, maar ook omdat er dan tenminste iemand van Curaçao een klein beetje zou meekrijgen wat wij hier allemaal meemaken. Tot nu toe was ik tevreden met mijn nieuwe vriend Vijay uit Bombay die op Curaçao werkt, maar dit is natuurlijk van geheel andere orde!

En toen lukte het! Ze heeft er 3 dagen over gedaan om hier te komen en zal straks weer drie dagen moeten reizen voor ze weer thuis is. En dat allemaal voor 8 dagen Bombay! Vandaag is haar laatste dag en ik schrijf dit terwijl ze nog boven ligt te meuren (gisteravond samen naar een Bollywoodfilm gekeken van 22.30 tot 02.30).

Junice is het type dat je overal mee naar toe kan sleuren, maar niet onrustig wordt van een hele dag relaxen en zwembad. Ze loopt overal foto's te maken, praat met iedereen (vooral op straat), en begrijpt dat het heel belangrijk is om wholesale houten kralen te kopen voor een goede prijs. In de afgelopen dagen heeft ze diverse interessante animal encounters achter de rug. In de Crawford market rende een rat over haar voeten, in Bandstand, Bandra heeft ze intens genoten van de gedroogde garnalen-geur, en pal voor het Taj Mahal hotel heeft een vogel het nodig gevonden om op haar hoofd te kakken (terwjl ze daar net een foto van stond te maken - de vogels dus, niet het hotel). Maar zij deinst nergens voor terug. Ze koopt zich helemaal gek aan stoffen en zal straks - for sure - overgewicht hebben.

Kortom, de ideale gast die ik heel graag nog een keer hier zou willen terugzien! Junice, leuk dat je hier bent, jammer dat je weer weggaat, bon viaje en tot snel weer op Curaçao!