Saturday, 27 September 2008

Officieel een oude doos

Ik weet dat er grotere problemen zijn in de wereld (zoals wereldvrede, de ozonlaag, en in hun voortbestaan bedreigde diersoorten), maar mag ik aub ook mijn eigen drama hebben? Ik had me al voorgenomen dat ik, nu the big four "O" nadert, volgend jaar of een enorm knalfeest zal geven waar Bollywood Bombay nog jarenlang over zal nabomen, of mezelf zal storten in een major midlife crisis. Ik ben er nog niet uit wat het zal worden. Tot vandaag waren de kansen fifty-fifty, maar sinds vandaag..... ach sinds vandaag is de waarschijnlijkheid dat jullie een uitnodiging zullen krijgen voor een knalfeest met 31% gedaald.

Ik durf het er bijna niet over te hebben, maar ik kreeg vandaag net zo'n verlicht moment waarin ik mij realiseerde dat de tijd verder gaat zonder dat we er iets aan (kunnen) doen, als ik enkel jaren geleden had toen ik Max, toen nauwelijks 3 jaar oud, bracht naar een alleen-speel-feest. Je weet wel, dat is zo'n feest waarbij de ouders geacht worden na beleefdheden te hebben uitgewisseld op te zouten en later het kind weer op te halen. Alleen wist ik dat toen niet. Tot dan toe had ik alleen kom-spelen-en-neem-vooral-je-moeder-mee feesten.

Ik wist toen, dat hij ooit op zichzelf zou gaan wonen en mij niet meer overal voor nodig zou hebben. Ergens deed dat pijn, maar in mijn doemvisoenen was ik nog steeds dezelfde Monique. De tijd zou voorbij schrijden, mijn kind zou volwassen worden, maar ik zou nog dezelfde ik zijn.

Dat is nu definitief veranderd. Want sinds vandaag heb ik een nieuwe bril, met bifocale glazen. Ja, u leest het goed. BIFOCALE GLAZEN!!!!! No offense, maar ik kan mij net zo goed vast inschrijven voor een aanleunwoning (als je in een beetje leuk huisje terecht wilt komen moet je tegenwoordig al opschieten). IK WORD OUD. En daar is niets aan te doen.

Ik had mezelf nog zo voorgesteld als gezellig edoch hip en bij de tijd omaatje, die geen rode oortjes krijgt bij de laatste ontboezemingen van haar kroost. Altijd volgens de laatste mode gekleed, zonder zich erdoor te laten domineren, haartjes netjes, grap op zijn tijd en toch wijs, MAAR ZONDER LEESBRIL!!!!!!

Er kwam geen leesbril voor mijn visioenen, maar dat beeld is nu onherroepelijk bijgesteld. Dus als jullie voorlopig niets van me horen, maak je geen zorgen, ik rust tegenwoordig veel en eet gezond. Vroeg naar bed en niet teveel alcohol. Mijn leeftijd laat het niet meer toe. Een feestje op zijn tijd, graag, maar niet te laat. Ik heb mijn inschrijfformulieren al op de post gedaan.

No comments: