Maxie wist het al een tijdje. Mama heeft geen piemel maar alleen haar. Voor Maurits was het vorige week een openbaring. Stonden we vanavond met zijn drieeen onder de douche zegt Mauch opeens: "Mama, waar is je piemel?". "Mama heeft geen piemel, Maurits, mama heeft haar", helpt Max. Het is toch wat verwarrend voor Mau, dus probeert hij nog een keer: Papa piemel, Mauch piemel, dadi (zo noemt hij Max) piemel. Waar's mama piemel?. "Mama heeft geen piemel", antwoord ik geduldig, "mama heeft pommes". Zo heette het vroeger bij ons thuis tenslotte ook dus, laat ik een nieuw woordje maar vast introduceren, dacht ik. Kunnen ze later alleen maar baat bij hebben.
Van Maarten begreep ik al dat de heren zowieso erg bezig zijn met hun plassetjes, het zal wel een mannending zijn. Hij moest ingrijpen toen Maurits laatst probeerde te touwtje springen met Maartens gezelligheidje. Alsof hij met een draaiorgel aan de gang was.
Maar Maurits was niet overtuigd. Hij bleef tussen mijn benen turen en zegt plotseling: "mama, draai eens even om?". Nee shon Mau, daar zit het ook niet. Daarvoor moet je toch bij je vader wezen.
No comments:
Post a Comment