Friday, 28 December 2007

Verwaarlozing

Ik heb jullie verwaarloosd! Het was ook zo een drukke maand tot nu toe. Maarten weg, ik weg, samen weg. Feestje hier, feestje daar. Beetje ziek allemaal en ik moet ook nog eens mijn laptop delen met mister Max die de computerspelletjes heeft ontdekt. Ik zal het goed maken. Veel gebeurtenissen (en bijbehorende observaties) dus er komen wat verhaaltjes aan.

Het belangrijkste is dat we het goed maken. Het is bijna niet te geloven, maar volgende maand zitten we hier alweer een jaar!!!! (time flies when you're having fun??).

Dus "hang in there, there is more to come!".

Monday, 3 December 2007

de column sexpert

Dubbel V: Maarten Visum, Maurits Verjaardag


Het is alweer een week geleden, maar we hebben Maupies tweede verjaardag gevierd. Maarten was er niet, aangezien hij bij de Indiase Ambassade in Den Haag zijn werkvergunning voor het komende jaar in orde moest maken. We besloten geen groot feest te geven, maar om 2 vriendjes (in dit geval een vriendje en een vriendinnetje) uit te nodigen voor koffie en taart. Maurits was ’s ochtends nog te pruimen, maar voor de rest van de dag (en de rest van de week for that matter) was meneertje niet te genieten. Hij heeft “ik ben twee en ik zeg nee” zich helemaal eigen gemaakt. Het ging hem naarmate de week vorderde zo makkelijk af dat Maurits nee zei op vragen die ik nog niet eens had gesteld!! Ik begon me ernstig zorgen te maken. Twee jaar lang was hij ons zonnetje, onze blonde God, ons gouden mannetje. En nu was hij – van de een op de andere dag – veranderd in een nee-zeggend-monster van 2!

Als extra complicatie heeft hij zijn groffe motoriek zo sterk ontwikkeld dat hij sinds een week net zo snel uit zijn bedje klimt als dat je hem erin stopt. De eerste keer dat het gebeurde stopte ik hem lekker in bed na het heeeeeeeeele avondritueel van badjes en verhaaltjes. Ik draaide me om en voordat ik bij de deur was stond hij alweer naast me. Niet goed. Niet goed voor mama’s die even tot rust willen komen na een drukke dag. Slecht nieuws.

Jullie begrijpen dat er sprake was van een noodsituatie(recapitulatie voor zij die niet geconcentreerd aan het lezen zijn: Maarten weg, Maurits twee, Maurits groffe motoriek). En zoals in elke noodsituatie mag de baas (dat ben ik dus) noodwetten uitvaardigen. De baas mag zelf weten wat er in die noodwetten staat. Anders heeft het geen zin om de baas te zijn. Geheel tegen mijn natuur begon ik wat vaker nee te zeggen (art 1.1), wat vaker mijn stem te verheffen (art. 2.1) en wat vaker verhaaltjes over te slaan (artikel 5.1, aanhef onder b).

Het resultaat was niet veel beter vrees ik. Ik was nog steeds elke avond pas om half 11 klaar met de mannen. Na een week was Maurits zo uitgeput dat hij ondanks zijn sterk ontwikkelde groffe motoriek geen puf had om uit bed te klimmen. Toen was Maarten alweer bijna thuis.

Wat blijkt nou? Maarten komt thuis en Maurits is weer te pruimen. Hij al die tijd gewoon papa gemist! Hij klimt nog steeds uit bed (vanwege de sterk ontwikkelde groffe motoriek), maar dat is mijn probleem nu niet meer.