Lieve familie en vrienden.
Ons eerste nieuwjaar in Bombay. Het klinkt spectaculairder dan het was, met Diwali was er een weeklang vuurwerk. Vannacht hadden we maar een klein beetje vuurwerk. De kinderen hebben er heerlijk doorheen geslapen. We hadden wat uitnodigingen voor nieuwjaarsfeesten, maar daar konden we moeilijk naartoe gaan omdat onze hulp de hele week vrij is, en we dan ook geen oppas hebben voor de mannen. Meenemen vonden we geen optie.
En eigenlijk gingen we nooit feesten met oud en nieuw. Zeker de afgelopen paar jaren vierden we dat lekker thuis. Tom en Dolores kwamen dan gezellig langs en om 12 uur stonden we op straat met de buren. De afgelopen jaren had ik de gewoonte om pom te maken. Pom is een surinaams gerecht waar veel tijd in gaat zitten. Iedereen heeft wel eens een broodje Pom gehad, maar het is eigenlijke een feestelijk gerecht en het maken daarvan is een geweldige therapeutische bezigheid. Dit jaar heb ik geen pom gemaakt. Pom-tajer, de belangrijkste ingredient, is hier niet te koop.
Vorig jaar hadden we op de Wilgenlei een heuse opzoomer-kerst-boom. Hij stond voor ons huis op de stoep. Met de hele straat hebben we die versierd en met oud en nieuw stonden we op de stoep met de buren vuurwerk af te steken. We hadden eerst gezellig samen gegeten bij de Kotey's en we wisten toen dat het voorlopig onze laatste oud-en-nieuw viering zou zijn op de Wilgenlei.
In het afgelopen jaar hebben we iedereen van tijd tot tijd gemist. De familie, onze vrienden, collega's en onze buren. We hebben niet kunnen bevroeden dat het gemis van de buurt het sterkst zou zijn op deze ene dag. Maar het was wel zo. Toen Maarten en ik een paar dagen terug bespraken wat we zouden gaan doen en ik hem vroeg wat hij het liefst zou willen wist ik daar eigenlijk het antwoord al op: even op en neer vliegen naar de Wilgenlei.
Thuis blijven kwam het dichtste bij wat wel wilden, en het was goed.
Lieve iedereen, we wensen jullie veel geluk, gezondheid, goed eten en drinken in goed gezelschap voor 2008!
No comments:
Post a Comment