Cochin, Kerala

India is zo ongelooflijk groot dat ik niet meer de illusie koester het hele land te hebben gezien voordat we weer huiswaarts keren (wanneer dat ook moge wezen). Dit wil niet zeggen dat ik niet mijn best zal doen om zoveel mogelijk te zien, nu we toch hier zijn.

De eerste plek op mijn lijstje was de stad Cochin, havenstad en financiële hoofdstad van de zuidelijke staat Kerala. Vorig jaar waren we al eerder in Kerala maar zuidelijker, in Kovalam. Kerala staat bekend om zijn "backwaters", een stelsel van binnenwaters waarover je in zogenaamde "houseboats" tochtjes kunt maken. Het uitzicht vanaf de boten is vaak adembenemend. Overigens zijn deze backwaters niet geheel natuurlijk, maar voor een deel door de mens geconstrueerd.

Cochin staat ook bekend om zijn interessante historie. Ik denk dat ieder zichzelf respecterende kolonist op enig moment in de geschiedenis in Kochin de schepter heeft gezwaaid. Al voordat de traditionele (Europese) kolonisten daar voet aan wal zetten was het een komen en gaan van onder anderen arabieren, chinezen en joden. Er wordt zelfs gefluisterd dat Thomas de ongelovige ver voor de komst van de Portugezen een Christelijke gemeenschap heeft gesticht dat never nooit van de Paus had gehoord. Toen de Portugezen in 1500 als eerste Europeanen arriveerden beschouwden ze de daar aangetroffen Christenen als heidenen. Deze gemeenschap had, dankzij de afwezigheid van enig contact met Rome, allerlei "heidense" gewoonten geadopteerd van de Hindoegemeenschap.

Toen we aan het antiekshoppen waren kwamen we allerlei bijzondere beeldjes tegen van krishna-achtige figuren met vleugels, een soort engeltjes de een complete makeover hadden ondergaan en nu lijken op Hindoe-goden. De Christenen schenen ook te hebben beschikt over een Mariabeeld dat vier armen had. De bovenste twee hielden het kindeke Jezus vast en de onderste twee een kruis en nog wat anders (ik geloof een kaars). Ik maakte nog de grap tegen de gids, dat de onderste twee armen bedoeld waren om haar overige kinderen een draai om de oren te kunnen geven zonder Jezus te hoeven neerleggen, maar hij zag daar de humor niet van in.

Needles to say dat de Roomse afgevaardigden niet dol waren op deze zogeheten Thomas Christians en zeer ijverig begonnen aan de SBP (standaard bekeer procedure) dat tenslotte in andere delen van de wereld zeer succesvol is gebleken. Afijn, de Portugezen werden in 1662 op bijzonder bloederige wijze ingemaakt door de Hollanders die - eenmaal lekker op dreef - alle kerken op de St. Francis na hebben verwoest. Lang heeft dat feest niet geduurd omdat de Engelsen in 1795 afpakten wat ze tenslotte toekwam. De rest is history.

Maar goed, dit is geen reisgids. Voor mij waren deze elementen de ideale ingrediënten voor een interessante plek: De haven (huge crush on harbours), de handel en de wisseling van machten. In Fort Cochin komt dit allemaal samen. Voor mijn gevoel was het erg zichtbaar in de St Francis church. Van hout gebouwd door de Portugezen (Franciscanen) in 1503, in 1779 in steen opgetrokken door de Hollanders, is het nu een Anglicaanse kerk. Vasco da Gama lag er begraven (maar nu lekker niet meer). Een groot nadeel van zoveel strijd om een plek (afgezien van het menselijk aspect) is dat vele bijzondere gebouwen verloren zijn gegaan.

We reisden af voor vier dagen met twee andere families van vier. Met zijn twaalfen verbleven we in een erg leuk dependance van het hotel Malabar house genaamd Trinity in Fort Cochin (check hun website: www.malabarhouse.com). Op de foto zie je toegangspoort tot onze kamers met het VOC embleem. Ze zouden hier hun kantoor hebben gehad.

Het was erg leuk en de leeftijden van onze kinderen (die elkaar allemaal van school kennen) was van dien aard dat we ook allerlei activiteiten konden ondernemen. Mauch was de jongste. We zijn op een houseboat geweest, hebben allerlei bezienswaardigheden bekeken en monumenten bezocht (waaronder een Hollandse begraafplaats uit 1724), en zijn op antiekjacht geweest in Jewtown. Maarten heeft er een prachtig granieten boeddha beeld gekocht. Ook een leuk verhaal maar dat moet hij eigenlijk zelf vertellen.

Van de voorheen zeer bloeiende Joodse gemeenschap is niet veel over. Er zouden nog 11 Joden in Cochin zijn, de rest is naar Israël geëmigreerd. De synagoge hebben we helaas niet kunnen bekijken, maar zou zeer de moeite waard zijn. Over heel Jewtown zijn er vele tekens achtergebleven. Deze zij-gevel vond ik bijzonder omdat een typische Hollandse gevel is (die op Curacao ook veel voorkomt overigens)met een Davidster.

Er valt hier zoveel over te vertellen, jullie zouden er eigenlijk zelf een keertje naartoe moeten gaan. Kochin is fascinerend. Ik ga er zeker nog een keer terug.