Vinden jullie dat ook zo irritant? Loop je lekker te rommelen in een kledingzaak. Ze hebben uitverkoop, waardoor het extra leuk is, maar loopt er zo'n anorectisch mutsje steeds achter je aan. Irritant om twee redenen:
Allereerst omdat zo'n winkelschaduw mij eerder de winkel uitjaagt dan tot extra aankopen aanspoort. Op Curacao hebben ze daar ook een handje van. Ik ben een keer zelfs benaderd door de winkelschaduw, waarbij ze begon met haar excuses aan te bieden. Ze wist wel dat het irritant was, maar de bazin hield haar in de gaten en als ze niet een stap achter me bleef krijgt ze na mijn vertrek de wind van voren.
Overigens zijn de winkelschaduwen op Curacao doorgaans niet zo anorectish van aard.
Dat kan je van de dames hier niet zeggen. "Eet eens wat!", zou ik ze wel willen toeschreeuwen. Ze kunnen uit zwakte nauwelijks op hun benen staan maar hebben het lef je aan te kijken alsof je een of ander vet monster bent omdat je geen size XS hebt. Wie is hier gek? Het zit zeker niet tussen mijn oren, ik hoor ze denken "ze gaat hier toch niets vinden, het arme big...
Ik durfde hier, maanden geleden, de Esprit winkel in te gaan. In Nederland slaag ik daar meestal voor broeken, dus dacht ik hier ook een kans te maken. Big, big mistake. De winkel was nagenoeg leeg en er stond een heel bataljon Rexies (afkorting klinkt vriendelijker) mij van top tot teen op te nemen. Toen ik vroeg naar maat 42 jeans begon Rexie 1 al hoofdschuddend te roepen dat ze niet denkt dat ze die maat hebben, maar dat ze voor de zekerheid zal kijken. (I'm sure we don't have your size ma'am, but I will check). Hun grootste maat was 38. Needless to say dat ik daar nooit meer naar binnen ben gegaan.
Nu ben ik door heel hard mijn best te doen de afgelopen maanden vele kilo's afgevallen. Ik ben er trots op omdat het mij niet makkelijk af is gegaan. Ik weet heus wel wat ik kan dragen en welke maat ik nodig heb. Ik heb niet de (helaas Caribische) gewoonte om mezelf in te kleine kleren te proppen. Gewoon niet comfortabel genoeg. Op mijn leeftijd heb ik daar echt geen persoonlijk begeleiding in nodig. Zou je denken.
Stond ik vanmiddag in een 50% uitverkoop-bak te rommelen bij Mango, komt miss Ano naar me toe gestrompeld. Ze neemt rustig de tijd om me goed te bekijken. Dan zegt de doos: "these are all size meduim ma'am, wich size are you looking for?" Ik kon haar wel wat! Alles boven XS (die zo waarschijnlijk moet laten innemen ook) komt haar zo waanzinning vet voor dat het wel XL moet zijn. Maar ik bleef cool. Telde tot 10. En zei toen:"I was looking for size medium,and I found size medium, anything else I can help you with?", waarna miss Ano afdroop, maar niet voordat ze nog even goed keek naar mijn - in haar ogen enorme - achterwerk, die volgens een oud caribisch gebruik in de loop der jaren weinig last heeft gehad van de zwaartekracht.
Anyway, ik dwaal af. Ik koos een paar knalroze schoenen en een hempie. Toen ik bij de kassa aankwam was miss Ano nergens te bekennen. Zeker flauw gevallen van ondervoeding.
No comments:
Post a Comment